ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

  • ΑΡΧΙΚΗ
  • ΙΣΤΟΡΙΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
    • ΚΥΚΛΑΔΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
    • ΜΙΝΩΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
    • ΜΥΚΗΝΑΪΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ >
      • ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΚΟΙΝΩΝΙ&
    • ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
    • ΑΡΧΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ >
      • Β΄ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΠΟΙΚΙΣΜΟΣ
      • ΠΟΛΗ-ΚΡΑΤΟΣ, ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ
      • ΑΘΗΝΑ: ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
      • ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΙ ΔΕΣΜΟΙ
      • ΠΕΡΣΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ
      • ΑΡΧΑΪΚΗ ΤΕΧΝΗ
    • Η ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
    • ΗΓΕΜΟΝΙΚΟΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
    • ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
    • Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
  • ΙΣΤΟΡΙΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
    • ΠΡΩΙΜΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ >
      • 4ος αι. Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Α'
      • 6ος αι. Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΥ
      • 7ος αι. Ο ΗΡΑΚΛΕΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΟΥ
      • ΑΡΑΒΙΚΗ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΚΑΙ ΑΡΑΒΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
    • ΜΕΣΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ >
      • 8ος αι. ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑ-Η ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΙΣΑΥΡΩΝ
      • 9ος αι ΜΙΧΑΗΛ Γ-ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΜΟΡΙΟΥ
      • 10ος αι ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΠΟΠΟΙΪΑ
      • KΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, 8ος-11ος αι.
    • ΥΣΤΕΡΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ >
      • Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ 11ου αι
      • Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΚΟΜΝΗΝΩΝ, 11ος-12ος αι.
      • ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ
      • ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΩΝ-ΑΛΩΣΗ ΚΩΝ/ΠΟΛΗΣ
    • ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΤΕΧΝΗ >
      • ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΤΕΧΝΗ, 4ος-5ος αι.
      • ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΤΕΧΝΗ, 6ος-8ος αι.
      • ΜΕΣΗ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΤΕΧΝΗ, 9ος-14ος αι
    • ΔΙΑΦΟΡΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ >
      • Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ
      • ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
      • Η ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ
    • ΕΥΡΩΠΗ - ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ >
      • Ο ΚΑΡΛΟΜΑΓΝΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ
    • ΕΥΡΩΠΗ- ΝΕΟΤΕΡΟΙ ΧΡΟΝΟΙ >
      • ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ >
        • ΑΙΤΙΑ-ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ
        • ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ
        • ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
      • ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ >
        • ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΑΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ
        • ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΑΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
        • ΕΠΙΣΤΗΜΗ - ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙ&Sig
        • ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΟ
  • ΙΣΤΟΡΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
    • Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821
    • Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
    • Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΝ 19o ΑΙΩΝΑ
    • ΕΛΛΑΔΑ 1909-1922 >
      • ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ -ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1910-12
      • ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ
      • Α ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
      • ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
    • ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΣ
    • Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
  • ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
    • ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
    • ΚΡΗΤΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ - ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ
    • ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
    • ΣΕΦΕΡΗΣ
    • ΕΛΥΤΗΣ
    • ΡΙΤΣΟΣ
  • ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
  • ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ-ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ
    • ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ-ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΝΑΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣ
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Δημοτικά τραγούδια-εισαγωγή

-  Ανήκουν στη λαϊκή λογοτεχνία (μαζί με τα παραμύθια, τους θρύλους κ.ά)  >> Δεν ήταν δημιουργήματα ενός ατόμου, αλλά του λαού. Τραγουδιστές αυτοσχεδίαζαν και δημιουργούσαν τραγούδια που, εφ΄όσον άρεσαν, μεταδίδονταν στη συνέχεια προφορικά, από τόπο σε τόπο και από γενιά σε γενιά. >> σώζονται σε πολλές παραλλαγές

-    Συνδύαζαν την ποίηση, τη μουσική και το χορό.

-    Χωρίζονταν σε τρείς μεγάλες κατηγορίες

1.     Τραγούδια της καθημερινής ζωής (νανουρίσματα, μοιρολόγια κ.λπ.)

2.    Ιστορικά

3.    Παραλογές (πολύστιχα αφηγηματικά τραγούδια με φανταστικό περιεχόμενο και δραματική πλοκή. Έχουν έντονο το μαγικό στοιχείο και το στοιχείο του παραμυθιού)

Η τεχνική των δημοτικών τραγουδιών

-  Στίχος : ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος, συνήθως χωρίς ομοιοκαταληξία. Εφαρμόζεται η αρχή της ισομετρίας (κάθε στίχος συμπίπτει με το ολοκληρωμένο νόημα μιας φράσης). Συχνά ο στίχος χωρίζεται σε δύο ημιστίχια.

-  Γλώσσα : δυνατή, παραστατική, ζωντανή.

-  Ύφος : Λιτότητα και πυκνότητα (συμπύκνωση των σημαντικών στοιχείων και αποφυγή κάθε περιττού). >> κυριαρχία του ρήματος και του ουσιαστικού. Δραματικότητα, διάλογος, τολμηρή φαντασία.

  Σχήματα λόγου που συναντάμε συχνά στο δημοτικό τραγούδι :
προσωποποιήσεις,

αντιθέσεις
,

επαναλήψεις,


άστοχα ερωτήματα, (μια σειρά από ερωτήματα που δεν πετυχαίνουν τη σωστή απάντηση. Στη συνέχεια αναιρούνται ένα-ένα και δίνεται η σωστή απάντηση >> επιβράδυνση, αγωνία),

σχήμα του αδυνάτου (η τεχνική κατά την οποία ο δημιουργός αναφέρει καταστάσεις υπερβολικές, τραβηγμένες, που δεν γίνεται να συμβούν, προκειμένου να υπερτονίσει ότι συμβαίνει το αντίθετο ή κάτι διαφορετικό),

τριμερές σχήμα (εμφανίζονται τρία στοιχεία, από τα οποία δίνεται έμφαση κυρίως στο τρίτο, που είναι και σημαντικότερο. Το ίδιο παρατηρείται και στα παραμύθια. Οι παραδοσιακές κοινωνίες απέδιδαν μαγικές-συμβολικές ιδιότητες στον αριθμό τρία),

ισομετρικός παραλληλισμός (το δεύτερο ημιστίχιο επαναλαμβάνει το νόημα του πρώτου),

ισομετρική ταλάντευση (το δεύτερο ημιστίχιο έχει το αντίθετο νόημα από το πρώτο).

 

Powered by Create your own unique website with customizable templates.